Wheeler-Feynman emme teorisi sayfasının kaynağını görüntüle

{{düzenle|Ekim 2018}}
'''Wheeler–Feynman emici teorisi'''nin (ayrıca '''Wheeler–Feynman zaman-simetri teorisi''') [[elektrodinamik]] bir yorumlanması olan elektromanyetik alan denklemlerinin varsayılan çözümlerinin [[T-symmetry|zaman-ters]] simetrisi altında  kendi alan denklemleri olarak değişmez olması gerekir,yani ,burada zaman-ters simetri kırılması için görülen  bir neden yokken  bir tercihli zaman yönü çıkışı tektir ve böylece geçmiş ve gelecek arasında bir ayrım yapılır.Bir zaman-ters değişmez teorisi  daha mantıklı ve seçkindir.Diğer kilit prensip ,bu yorumların sonucu ve [[Mach prensibi]]ni hatırlatan [[Hugo Tetrode|Tetrode]] nedeniyle bu temel parçacıklar kendi kendine etkileşmiyor. Bu [[öz enerji]] problemini hemen ortadan kaldırır  .

Bu teori onun kendi kaynakçısının adınadır, sonraki fizikçiler [[Richard Feynman]] ve [[John Archibald Wheeler]].

==T-simetri ve nedensellik==

Zaman ters simetrisi gerekliliğinin genel içinde,  [[Causality (physics)|nedensellik]] prensipleri ile eşlenmesi zordur. Genel içinde [[Maxwell denklemleri]]  ve elektromanyetik dalga için denklemler var, ,iki olaslık çözümü: bir gecikmiş  (gecikmiş)çözüm ve bir ileri çözümdür.Buna uygun olarak,herhangi yüklü parçacıklardan üretilen dalgaların  <math>t_0=0</math>zaman demek ve<math>x_0=0</math> noktası, bu  varolan <math>x_1</math> noktasından <math>t_1=x_1/c</math> anına (burada <math>c</math> ışığın hızı) emme sonrası (gecikmiş çözüm ) olacak, ve diğer dalgalar aynı yere varacak <math>t_2=x_1/c</math>  anından önce emilmişir (ileri çözüm). İkincisi, bununla beraber, [[Causality (physics)|nedensellik]] prensibinin ihlali: burada emmeden önce uyarılabilen ileri dalgalar. Böylece ileri çözümler genellikle  elektromanyetik dalgaların içerisinden terkedilir. Emme teorisi içinde, yüklü parçacıklar yerine  yayıcılar ve emiciler ikilisi olarak düşünülür, ve yayma süreci aşağıdakilerden emme süreci olarak bağlantılıdır: Yayıcıdan emiciye geri kalan dalga ikilisi ve  emiciden yayıcıya ileri dalgalar gözönüne alınıyor  iki dalganın toplamı , bununla birlikte,''nedensellik dalgaları'', içinde sonuçlar nedensellik-dışı (ileri) çözümlerin terkedilmesi için bir ''önsel'' değildir.

Feynman ve  Wheeler çok basit ve seçkin yolla bu sonuçları elde etti. Onlar bizim evrendeki tüm yüklü parçacıklar (yayıcılar) sayılırlar ve zaman ters simetrik dalgaları üretmek için hepsi varsayılmıştır. Bunlar alan sonuçlarıdır

:<math>E^\mathrm{tot}(\mathbf{x},t)=

\sum_{n}\frac{E_n^\mathrm{ret}(\mathbf{x},t)+E_n^\mathrm{adv}(\mathbf{x},t)}{2}.\ </math>

Daha sonra gözlemlenen, varsa bu ilişki:<math>E^\mathrm{free}(\mathbf{x},t)=\sum_{n}

\frac{E_n^\mathrm{ret}(\mathbf{x},t)-E_n^\mathrm{adv}(\mathbf{x},t)}{2}=0 </math>

<math>E^\mathrm{free} </math>,içreği homojen Maxwell denklemin bir çözüm olarak, toplam alanı elde etmek için kullanılabilir::

<math>E^\mathrm{tot}(\mathbf{x},t)=

\sum_{n}\frac{E_n^\mathrm{ret}(\mathbf{x},t)+E_n^\mathrm{adv}(\mathbf{x},t)}{2}+

\sum_{n}\frac{E_n^\mathrm{ret}(\mathbf{x},t)-E_n^\mathrm{adv}(\mathbf{x},t)}{2}

=\sum_{n}E_n^\mathrm{ret}(\mathbf{x},t).</math>

Toplam alan geri kalma ve nedensellik ihlali değildir.

Bu varsayım  ''serbest alan'' sıfıra özdeştir emme fikrinin çekirdeğidir. Her parçacık tarafından yayılan radyasyon bu anlamda evrende varolan diğer tüm parçacıklar tarafından tamamen emilir.Bu noktayı daha iyi anlamak için, yaygın materyal içinde çalışan emme mekanizmasını gözönüne almak yararlı olabilir ,mikroskobik ölçekte, bu dış tedirgeme tepki gelen elektromanyetik dalganın toplamı ve malzemenin elektron oluşturulan dalgaların, sonuçlarıdır Gelen dalga emilir, sonuç sıfır, çıkan bir alandır.Emici Teorik olarak, aynı kavram, ancak gecikmeli ve gelişmiş dalgalarla varlığında kullanılır. 
Bu nedensellik sırası nedeniyle çıkan dalganın, tercih edilen bir zaman yönü var gibi görünüyor. Ancak, bu sadece bir yanılsamadır. Aslında sadece ''yayma'' ve ''emme'' etiketlerini ve böylece,görünüşte keyfi etiketleme  tercih süresi yönü sonuçlarından değiş tokuş ederek zaman yönünü tersine çevirmek her zaman mümkündür.

==T-simetri ve kendikendiyle etkileşim==
Emici teorisinin önemli sonuçlarından biri elektromanyetik radyasyon sürecinin zarif ve net yorumudur. Bir yüklü parçacığın ivmelenerek, yani, enerji kaybederek elektromanyetik dalgalar yaydığı bilinmektedir . Böylece, parçacığın (<math>F=ma</math>) için Newton denklemine dikkatle bu enerji kaybını alan tüketimli kuvvet (terim sönümleme) içermelidir.Elektromanyetizmanın nedensel yorumunda,[[Hendrick Lorentz|Lorentz]] ve [[Max Abraham|Abraham]] sonra [[Abraham-Lorentz kuvveti]] denilen böyle bir gücü, kendi alanı ile parçacığın gecikmeli öz etkileşimi nedeniyle önerdi. Bu teorik olarak farklılaşmalara yol açar ve partikülün yük dağılımının yapısına bazı varsayımlar ihtiyacı olarak bu ilk yorumu olup ancak, tamamen tatmin edici değildir. [[Dirac]] bunu relativistik değişmeyen yapmak için formülü genelleştirilmiş. Bunu yaparken, o da farklı bir yorumu önerdi. O, sönümleme teriminin, kendi konumunda parçacık üzerinde hareket eden bir serbest alan cinsinden ifade edilebileceğini göstermiştir
:<math>E^\mathrm{damping}(\mathbf{x}_j,t)=\frac{E_j^\mathrm{ret}(\mathbf{x}_j,t)-E_j^\mathrm{adv}(\mathbf{x}_j,t)}{2}</math>
Ancak Dirac bu yorumun herhangi bir fiziksel açıklaması için önerme vermedi.

Bir açık ve basit bir açıklama yerine, kendisi ile etkileşime girmeyen her parçacık , basit  fikrinden yola çıkarak, emici teorisi çerçevesinde elde edilebilir. 
Bu aslında ilk Abraham-Lorentz önerisinin tersidir.parçacığı üzerinde alan hareketi <math>j</math> kendi pozisyonuda (<math>x_j</math> noktası) ise:
:<math>E^\mathrm{tot}(\mathbf{x}_j,t)=\sum_{n\neq j}
\frac{E_n^\mathrm{ret}(\mathbf{x}_j,t)+E_n^\mathrm{adv}(\mathbf{x}_j,t)}{2}\ \text{.}</math>
Bu ifadenin ''serbest alan teriminin,'' toplamı biz elde etmek istersek
:<math>E^\mathrm{tot}(\mathbf{x}_j,t)=\sum_{n\neq j}
\frac{E_n^\mathrm{ret}(\mathbf{x}_j,t)+E_n^\mathrm{adv}(\mathbf{x}_j,t)}{2}
+\sum_{n}
\frac{E_n^\mathrm{ret}(\mathbf{x}_j,t)-E_n^\mathrm{adv}(\mathbf{x}_j,t)}{2}</math>
ve Dirac sonucu sayesinde, 
:<math>E^\mathrm{tot}(\mathbf{x}_j,t)=\sum_{n\neq j} E_n^\mathrm{ret}(\mathbf{x}_j,t)+E^\mathrm{damping}(\mathbf{x}_j,t).</math>

Bu nedenle, sönümleme kuvveti farklılaşmalara yol açtığı bilinmektedir kendi kendine etkileşimine gerek kalmadan elde edilir, ve aynı zamanda Dirac tarafından türetilen ifade fiziksel gerekçe verir.

== Eleştiri ==

Bununla birlikte,göreceli olmayan sınırlar içinde yazılan problemin boş olmadığı [[Abraham–Lorentz kuvveti]] şunu verir:

:<math>E^\mathrm{damping}(\mathbf{x}_j,t)=\frac{e}{6\pi c^3}\frac{\mathrm{d}^3}{\mathrm{d}t^3}x</math>

zamanın üçüncü sıra türevi ile (ayrıca "[[Sarsım|jerk]]" veya "jolt" denir)  hareketin denklemi içinde girişler, yalnızca parçacığın hızı ve başlangıç pozisyonu türevin bir çözümü için gerekli değildir, ama ayrıca başlangıç ivmesi gereklidir. Bu, belirgin bir sorun, ancak parçacık için hareket denklemi alanın Maxwell denklemleri ile birlikte çözülebilir olduğu gözlemlenerek, emici teorisinde çözülebilir. Bu durumda,ilk ivme  yerine, bir tek başlangıç alanını ve sınır koşulu belirtmek gerekiyor. Bu yorum, teorinin fiziksel yorumlanması tutarlılığını geriye döndürür.

Diğer zorluklar bu sönümleme kuvveti varlığında bir yüklü parçacık için hareket denklemi çözmeye çalışırken ortaya çıkabilir. Yine emici teorisi ile, Wheeler ve Feynman sorununa tutarlı bir klasik yaklaşım oluşturmak mümkündür ([[Abraham-Lorentz kuvveti]] içinde "paradokslar" bölümüne bakın).

Aynı zamanda, elektromanyetik dalgaların zaman yorumlanması simetrik olduğu zaman T-simetrinin bizim dünyada kırık olduğunu, bu yüzden, belirli bir yönde akmakta ve deneysel kanıt aksine olduğu görülmektedir.Yaygın olarak bu simetri kırılmasının ancak, sadece termodinamik sınır içinde görünür olduğuna  inanılmaktadır(örnek için bkz [[zamanın oku]]). Wheeler'in kendisi evrenin genişlemesinin termodinamik sınırı içinde zaman simetrik olmadığını kabul ediyor {{Kaynak belirt|tarih=April 2012}}.Ancak bu T-simetrinin mikroskobik düzeyde aynı zamanda kırık olması gerektiği anlamına gelmez.
Son olarak, teorinin ana dezavantajı parçacıkları kendine etkileşim olmadığı sonucu çıktı. Son olarak, teorinin ana dezavantajı olarak parçacıkların öz etkileşiminin olmadığı sonucu ortaya çıktı. Nitekim,  [[Hans Bethe]] nin gösterdiği gibi, [[Lamb kayması]] nın açıklanması bir [[öz enerji]] terimini gerektirmiştir. Feynman ve Bethe arasında bu konu üzerinde yoğun bir tartışma vardı ve sonunda Feynman'ın kendisi öz etkileşimin hesaba etkisinin  doğru bu ihtiyaç olduğunu belirtti.

== Orijinal Formülasyondan bu yana gelişmeler ==

=== Çekim Teorisi===
{{Ana madde|Hoyle–Narlikar theory of gravity}}
Wheeler–Feynman emme teorisinin elektrodinamik için Machian doğasından esinlenerek ,<ref>{{Dergi kaynağı |başlık=A New Theory of Gravitation |yazar=F. Hoyle and J. V. Narlikar |yıl=1964 |journal=[[Proceedings of the Royal Society A]] |doi=10.1098/rspa.1964.0227|bibcode = 1964RSPSA.282..191H }}</ref><ref>{{Web kaynağı | url = http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,898186,00.html | başlık = Cosmology: Math Plus Mach Equals Far-Out Gravity | yazar =  | tarih = Jun 26, 1964 | çalışma =  | yayıncı = Time | erişimtarihi = 7 Ağustos 2010 | arşivengelli = evet}}</ref><ref>{{Dergi kaynağı |soyadı=Hoyle |ad=F. |soyadı2=Narlikar |ad2=J. V. |başlık=Cosmology and action-at-a-distance electrodynamics |journal=Reviews of Modern Physics |cilt=67 |sayı=1 |sayfalar=113–155 |yıl=1995 |doi=10.1103/RevModPhys.67.113 |bibcode = 1995RvMP...67..113H }}</ref> [[Genel görelilik]] kavramları içinde [[Fred Hoyle]] ve [[Jayant Narliker]] tarafından önerilen [[Hoyle–Narlikar theory of gravity|kendi ağırlık kuramı]]dır. Bu model halen son astronomik gözlemlere rağmen  bu teorilere meydan okumaktadır

=== Kuantum Mekaniği işlem yorumlanması===
{{Ana madde|Transactional interpretation}}
İlk 1986 yılında [[John G. Cramer]] tarafından önerilen kuantum mekaniği (TIQM) işlemsel yorumlanmasından yine Wheeler-Feynman tarafından emici teorisi esinlenilerek,<ref>[http://www.npl.washington.edu/npl/int_rep/tiqm/TI_toc.html The Transactional Interpretation of Quantum Mechanics by John Cramer. ''Reviews of Modern Physics'' 58, 647-688, July (1986)]</ref> gecikmiş (geri-zamanında) ve gelişmiş (ileri-zamanında) dalgalar tarafından oluşturulan bir duran dalganın terimleri içinde  kuantum etkileşimlerini açıklar.
J. Cramer  [[Kopenhag yorumlanması]]  ile felsefi problemleri önlendiğini iddia eder ve , böylece [[kuantum yerelsizlik]],[[kuantum dolaşıklık]] ve [[tersine nedensellik]] gibi gözlemcinin rolü ve çeşitli kuantum paradokslarını giderir <ref>[http://faculty.washington.edu/jcramer/PowerPoint/Norwescon_20100403.ppt John G. Cramer, ``Quantum Entanglement, Nonlocality, Back-in-Time Messages'', (April 3, 2010).]</ref>

=== Nedenselliğin çözümü===
T.C Scott ve R.A. Moore göstermiştir ki, "ileri" varlığında önerdiği açık nedensizlik [[Liénard-Wiechert potansiyeli]] sadece emme fikrinin "komplikasyonları hariç" gecikmeli potansiyelleri açısından yeniden biçimlendirmesi teori ile çıkarılabilir. .<ref name=moore87>{{Dergi kaynağı |ad=R. A. |soyadı=Moore |ad2=T. C. |soyadı2=Scott |ad3=M. B. |soyadı3=Monagan |başlık=Relativistic, many-particle Lagrangean for electromagnetic interactions |journal=[[Physical Review Letters|Phys. Rev. Lett.]] |cilt=59 |sayı=5 |sayfalar=525–527 |yıl=1987 |doi=10.1103/PhysRevLett.59.525 |bibcode = 1987PhRvL..59..525M }})</ref><ref>{{Dergi kaynağı |ad=R. A. |soyadı=Moore |ad2=T. C. |soyadı2=Scott |ad3=M. B. |soyadı3=Monagan |başlık=A Model for a Relativistic Many-Particle Lagrangian with Electromagnetic Interactions |journal=Can. J. Phys. |cilt=66 |sayı=3 |sayfalar=206–211 |yıl=1988 |doi=10.1139/p88-032 |bibcode=1988CaJPh..66..206M }}</ref>
[[Lagrange]]  başka bir parçacığın(<math>p_1</math>) tarafından  zaman-simetrik potansiyel etkisi altında oluşturulan bir parçacık(<math>p_1</math>) tarif ediyor:
:<math> L_1 = T_1 - \frac{1}{2} \left( (V_R)^2_1 + (V_A)^2_1 \right) </math>
burada <math> T_i </math> ifadesi <math>p_i</math> parçacığının fonksiyonel göreli kinetik enerjisi ve, <math>(V_R)^j_i </math> ve <math>(V_A)^i_i </math> sırasıyla gecikmelidir ve <math>p_i</math> parçacığı üzerindeki ileri Liénard–Wiechert potansiyeli
hareketi ve <math>p_j</math> parçacığı ile üretilir.<math>p_1</math> parçacığı için karşılayan Lagranjiyen:
:<math> L_2 = T_2 - \frac{1}{2} \left( (V_R)^1_2 + (V_A)^1_2 \right).</math>
Bu [[bilgisayar cebir]]i ile orijinal gösterim idi <ref>{{Dergi kaynağı |ad=T. C. |soyadı=Scott |ad2=R. A. |soyadı2=Moore |ad3=M. B. |soyadı3=Monagan |başlık=Resolution of Many Particle Electrodynamics by Symbolic Manipulation |journal=[[Computer Physics Communications|Comput. Phys. Commun.]] |cilt=52 |sayı=2 |sayfalar=261–281 |yıl=1989 |bibcode=1989CoPhC..52..261S |doi=10.1016/0010-4655(89)90009-X }}</ref> ve ardından analitik kanıtlanmış<ref name=Scott>{{Dergi kaynağı |ad=T. C. |soyadı=Scott |başlık=Relativistic Classical and Quantum Mechanical Treatment of the Two-body Problem |eser=[[Master of Mathematics|MMath]] thesis |location=[[University of Waterloo|U. of Waterloo]], Canada |yıl=1986|url=https://www.researchgate.net/publication/281178093_The_Relativistic_Classical_and_Quantum_Mechanical_Treatment_of_the_Two-body_Problem}}</ref> olan:
:<math> (V_R)^i_j - (V_A)^j_i </math>
bir toplam zaman türevidir,yani [[varyasyonlar hesabı]] içinde bir ''ıraksama'' dır ve böylece [[Euler-Lagrange denklemi]]ne bir katkı vermez.Bu sonuç sayesinde gelişmiş potansiyelleri elimine edilebilir, burada toplam türev ''serbest alan'' olarak aynı rolü oynar.N-cisim sistemi için Lagrange bu nedenle:

:<math> L = \sum_{i=1}^N T_i  - \frac{1}{2} \sum_{i \ne j}^N (V_R)^i_j </math>
The resulting [[lagrangian]] is symmetric under the exchange of <math>p_i</math> with <math>p_j</math>.  For <math> N=2 </math> this Lagrangian will generate ''exactly'' the same equations of motion of <math> L_1 </math> and <math> L_2 </math>.Bu nedenle, bir ''dış'' gözlemcinin bakışı açısından her şey nedenseldir. Belirli bir cisme etki eden kuvvetleri izole etmek yalnızca ileri potansiyeller ortaya çıkarılabilir.söz konusu olan sorunun bu biçime sokulmasıdır: N-cisim Lagrangiyan izlenen eğriler her zaman türevlerine  bütün parçacıklar tarafından bağlıdır.Yani Lagrange sonsuz sıralıdır.Ancak çok daha büyük bir ilerleme teori nicelenmesinin çözümlenmemiş konusu incelemesi içinde yapıldı.<ref>{{Dergi kaynağı |ad=T. C. |soyadı=Scott |ad2=R. A. |soyadı2=Moore |başlık=Quantization of Hamiltonians from High-Order Lagrangians |conference=Proceedings of the International Symposium on Spacetime Symmetries, Univ. of Maryland, |journal=[[Nuclear Physics (journal)|Nucl. Phys. B]] |sayı=Proc. Suppl. |cilt=6 |sayfalar=455–457 |yıl=1989 |doi=10.1016/0920-5632(89)90498-2 |bibcode = 1989NuPhS...6..455S }}</ref><ref>{{Dergi kaynağı |ad=R. A. |soyadı=Moore |ad2=T. C. |soyadı2=Scott |başlık=Quantization of Second-Order Lagrangians: Model Problem |journal=[[Physical Review|Phys. Rev. A]] |cilt=44 |sayı=3 |sayfalar=1477–1484 |yıl=1991 |doi=10.1103/PhysRevA.44.1477 |bibcode = 1991PhRvA..44.1477M }}</ref><ref>{{Dergi kaynağı |ad=R. A. |soyadı=Moore |ad2=T. C. |soyadı2=Scott |başlık=Quantization of Second-Order Lagrangians: The Fokker-Wheeler-Feynman model of electrodynamics |journal=[[Physical Review|Phys. Rev. A]] |cilt=46 |sayı=7 |sayfalar=3637–3645 |yıl=1992 |doi=10.1103/PhysRevA.46.3637 |bibcode = 1992PhRvA..46.3637M }}</ref> Ayrıca, başlangıçta  [[Breit denklemi]] nden elde edilen [[Darwin Lagrange]] yutucu terimler dışındaki  formulasyondur.<ref name=Scott/> This ensures agreement with theory and experiment, up to but not including the [[Lamb shift]]. Numerical solutions for the classical problem were also found.<ref>{{Dergi kaynağı |ad=R. A. |soyadı=Moore |ad2=D. |soyadı2=Qi |ad3=T. C. |soyadı3=Scott |başlık=Causality of Relativistic Many-Particle Classical Dynamics Theories |journal=Can. J. Phys. |cilt=70 |sayı=9 |sayfalar=772–781 |yıl=1992 |doi=10.1139/p92-122 |bibcode = 1992CaJPh..70..772M }}</ref>  Sonuç olarak, Moore ve Scott<ref name=moore87/> radyasyon reaksiyonuna alternatif bir kavram olarak , ortalama net dipol moment böylece emme teorisi komplikasyonlarının önlenmesi yüklü parçacıkların, bir koleksiyonu için sıfırdır fikrini kullanılarak elde edilebileceğini göstermiştir. Onlarin yaklasimindaki onemli kazanc, makalelerinde [[EPR paradoksu|EPR özçelişkisi]] cercevesinde kapsamli olarak inceledikleri genellesmis devinirlik yasasini aynen formule etmis olmalaridir<ref>{{Dergi kaynağı |ad=T. C.|soyadı=Scott|ad2=D.|soyadı2=Andrae|başlık=Quantum Nonlocality and Conservation of momentum|journal=Phys. Essays|cilt=28|sayı=3|sayfalar=374-385|url=http://www.physicsessays.org/browse-journal-2/product/1379-15-t-c-scott-and-d-andrae-quantum-nonlocality-and-conservation-of-momentum.html|yıl=2015}}</ref>.

===Alternatif Lamb Kayması Hesaplama===
Daha önce belirtildiği gibi, emici teorisine karşı ciddi bir eleştiri  Machian  varsayımına göre,bu noktada parçacıkların (sonsuz) self-enerjileri kendilerinin hareketini yok etmez  ve [[Kuantum elektrodinamik]] (QED)ye göre Lamb kayması için bir açıklama sağlar.
[[Edwin Thompson Jaynes|Ed Jaynes]] Lamb gibi kayma yerine daha çok Wheeler-Feynman emici teorinin kendisinin aynı kavramları boyunca ''diğer parçacıklar'' ile etkileşimi nedeniyle alternatif bir model önerdi.Basit bir örnek birçok osilatörler ile doğrudan bağlanmış bir osilatör hareketi hesaplamaktır.Jaynes spontan emisyon ve klasik mekaniğin Lamb kayma davranışı her ikisinin kolaylığını göstermiştir..<ref>[http://bayes.wustl.edu/etj/articles/prob.in.qm.pdf E.T. Jaynes, ``The Lamb Shift in Classical Mechanics'' in ``Probability in Quantum Theory'', pp. 13-15, (1996)] Jaynes' analysis of Lamb shift.</ref> Ayrıca, Jayne'in alternatifleri  "sonsuzlukların toplama ve çıkarması" ile [[renormalizasyon]] arasındaki ilişkiye çözüm sağlar .<ref>[http://bayes.wustl.edu/etj/articles/prob.in.qm.pdf E.T. Jaynes, ``Classical Subtraction Physics in ``Probability in Quantum Theory'', pp. 15-18, (1996)] Jaynes' analysis of handing the infinities of the Lamb shift calculation.</ref> 
Lamb kayması hesaplanmasının esas kısmının bir logaritması [[Hans Bethe|Bethe]]nin aynı tip  esasına yol açar Jaynes' iddiasını haklı çıkarır bu iki farklı fiziksel modeller her diğerine matematiksel [[isomorphism|izomorfik]] olabilir
ve bu nedenle,nedensellik konusunda  Scott ve Moore tarafından aynı zamanda yapılan  belli bir nokta aynı sonuçları verir.

== Sonuçlar ==
''[[Şüphesiz Sen,Şaka yapıyoruz,Bay Feynman!]]'' otobiyografik çalışması " Monster Minds " başlıklı bölümde belirtilen ! yanı sıra, [[Fizik üzerine Feynman dersleri]] Vol.II.de bahsi geçen bu evrensel emici teorisidir

Bu başlangıç noktası olarak Lagrange ve bu noktadan hareketle  kuantum mekaniğinin bir çerçeve formülasyonunu kullanarak,Hamiltoniyen yerine ,[[Path integral formulation|Feynman yol integralleri]] formülasyonu kullanarak [[kuantum elektrodinamiği]] ve genel olarak [[kuantum alan teorisi]] Feynmanın ilk hesaplamalarının yararlı olduğu kanıtlanmıştır
[[Propagator#Causal propagator|gecikmeli ve ileri yayıcılar]]ın her iki alanları [[Propagator#Feynman propagator|Feynman yayıcı]] ve[[Freeman Dyson|Dyson]] yayıcısı olarak, ayrıca gecikmeli ve ileri yayıcılar sırasıyla görünür.Arka görüş, burada gösterilen gecikmeli ve ileri potansiyelleri arasındaki ilişki alan teorisinde, gelişmiş yayıcısı alan kaynağı ve test parçacığın rolleri değişmesi ile gecikmeli yayıcısı elde edilebilir, gerçeği görünümünden o kadar şaşırtıcı değil 
(genellikle bir [[Green fonksiyonu]] biçimcilik çekirdeği içinde).
Alan teorisinde,hem ileri hem de gecikmeli alanların  kombinasyonları sadece [[sınır koşulları]] tarafından belirlenir [[Maxwell denklemleri]]nin ''matematiksel'' çözümleri olarak  gelişmiş  gibi görülüyor.

== Notlar ==
{{Kaynakça}}

== Key papers ==
*{{Dergi kaynağı |ad=J. A. |soyadı=Wheeler |ad2=R. P. |soyadı2=Feynman |başlık=Interaction with the Absorber as the Mechanism of Radiation |journal=[[Reviews of Modern Physics]] |cilt=17 |sayı=2–3 |sayfalar=157–161 |yıl=1945 |doi=10.1103/RevModPhys.17.157 |bibcode = 1945RvMP...17..157W }}
*{{Dergi kaynağı |ad=J. A. |soyadı=Wheeler |ad2=R. P. |soyadı2=Feynman |başlık=Classical Electrodynamics in Terms of Direct Interparticle Action |journal=Reviews of Modern Physics |cilt=21 |sayı=3 |sayfalar=425–433 |yıl=1949 |doi=10.1103/RevModPhys.21.425 |bibcode = 1949RvMP...21..425W }}

==Ayrıca bakınız ==
* [[Nedensellik]]
* [[Fizikte simetri]] ve [[T-simetri]]
* [[Transactional interpretation]]
* [[Abraham-Lorentz kuvveti]]
* [[Tersinenedensellik]]
* [[İki-durum vektör formalizmi]]
* [[Woodward etkisi]]

== Dış bağlantılar ==
*J. A. Wheeler and R. P. Feynman, "Interaction with the Absorber as the Mechanism of Radiation" [http://resolver.caltech.edu/CaltechAUTHORS:WHErmp45 Caltech Library of Authors]

{{DEFAULTSORT:Wheeler-Feynman Absorber Theory}}
[[Kategori:Elektromanyetizma]]
[[Kategori:Richard Feynman]]